Sommige vrienden zijn echt heel goed in het geven van een feestje. Afgelopen weekend was ik drie dagen in Keulen. Tussen ontbijt, diner, cocktails en Kölsch en nachtenlang dansen door probeerde ik de stad te ontdekken, en maakte in de frisse buitenlucht een paar lange wandelingen. In het Belgisches Viertel, een leuk deel van de wijk Neustadt-Nord, heb ik veel en veel te veeel geld uitgegeven. Aan kookboeken en keukenspullen, uiteraard, en de runner-up van beste souvenirs: eetbare dingen.
Foto hierboven: Twee ansichtkaarten, gevonden bij Siebter Himmel, een design- en boekwinkel in de Brüsseler Straße. Het zwart-witte bierviltje komt uit Bar Schmitz, waar ik stiekem de meeste tijd doorbracht. Een van de leukste bars van de stad, verzekerden de vrienden ons, met drie locaties vlak bij elkaar. Heerlijk eten, goede sfeer, bediening legendarisch slecht, maar wat een plek.
Foto 1, van links naar rechts met de klok mee: Zoete knapperige koekjes met veel specerijen: deze Gewürzprinten zijn bij meerdere bakkers in de stad te vinden. Lekker met een kop thee. Een van de mooiste kookboeken van dit moment is het boek van Kraut Kopf, een prachtig vegetarisch blog dat ook over de grens wel bekend is. Daaronder ligt een blauw blikje met Köln Hölzer, dat ik alleen kocht omdat het design van het blikje zo tof is. De koekjes zien er uit als grote lucifers, vandaar de naam (Streichhölzer), ik heb ze nog niet geprobeerd en ga dat waarschijnlijk ook niet doen, want zo gaat dat met blikjes uit het buitenland. Het grappige kleine kookboekje over Pudding, naast dat blikje, lijkt vintage en oud maar is gloednieuw. Het lag tussen allerlei mooie papieren producten in het winkeltje Pop Up Papier, onderdeel van Buchbinderei Schäfer. Het kleine blauwe potje is van House Doctor, handig voor bureauspullen of suikerklontjes (maar ik ken eigenlijk niemand meer die suiker in z’n koffie doet). Ik vond het bij Kauf Dich Glücklich, een winkel waar ik vaak mijn kleding kocht toen ik nog in Berlijn woonde. En daar is het dan, de beroemde Kölsch, het bier uit Keulen. Je krijgt het van de tap in smalle glazen van niet meer dan 0,2 liter, een grote uitzondering in het land van de loodzware bierpullen en halve liters. Schmitz Kölsch komt natuurlijk van de kleine keten Schmitz (drie restaurants, een heel fout barretje met gigantische discolampen en dus hun eigen bier).
Foto 2 van links naar rechts met de klok mee: Houd maar op, ik ben helemaal los gegaan… Nog meer kookboeken! Zitronen, net als Tomaten en Möhren (wortels dus) zijn kleine boekjes in een prachtige serie. Ik durf te zeggen dat we zelf veel mooiere recepten op ons blog hebben, maar de vormgeving is zo goed en ze kostten maar 7 euro per stuk. De bruine pen naast het boekje Zitronen is Japans en er staat, bijna niet te lezen zo, brownie, ik kocht het voor mijn oudste dochter die van brownies houdt. Ik weet niet meer waar ik het heb gekocht, maar deze plak Wildbach Zartbitter (extra puur) chocolade komt in elk geval niet uit de winkel van het Schokoladenmuseum, dat ligt dan wel mooi aan het water maar is nogal een tourist trap. De ansichtkaarten in het midden komen van Siebter Himmel en Pop Up Papier. En ja, Schwarzbrot is een must in het Rheinland. Donker roggebrood, dat eeuwig goed blijft en verpakt zit in ouderwetse verpakkingen zoals deze (en dan zijn die van de bakker waar ik eigenlijk naar toe wilde nóg veel mooier maar goed…) En tenslotte nog: Hafervoll. Stevige repen met fruit. Perfect voor een suikerdip in de middag, of als je geen tijd hebt voor Kaffee und Kuchen… O en ja vergeet ik nog bijna de theedoek te vermelden. Die is van Ferm Living, gekocht bij Kauf Dich Glücklich.